Gulliver Kaj La Armeo De Knabinoj
Ni kapablas konkeri la universon eĉ randojn,
La universo sen rando al la feliĉo de la fortoj alporti!
Sed ne estos elfo sub la kalkano de la malbona orko,
Ĉar li havas veran talenton por batalo ...
En la danco de niaj knabinoj, al tiu horloĝo,
Kion ricevos la belulino, kredu ajnan rezulton!
Baldaŭ venos la epoko de la radia suno,
Kiam la gloro de la Patrujo floros...
Nia armeo fame batalas kontraŭ la infera orkmaht ,
Kaj li povos forbalai la hordon de malbonaj orkoj!
Saluton Sankta Lada, nia Dipatrino,
Vi naskis Perunon, kaj Yarilon de jarcentoj...
Senespera kaĉo ne ricevos fidon,
Se vi elspezas multon, vi ne retenos vortojn!
La plej grava reganto estas Elfin la granda,
Al li Elnin testamentis la plej saĝan vojon al Edeno...
Ĉar Elfisif estas la sinjoro de la lumo,
Kaj iam, ideala por batalantoj!
Orkŝistoj ne povos trompi la Patrujon,
Kaj fortranĉita de Elfgi , de Elfbeery Elfsqua...
Mi kredas je ĝi vivos - elfoj-lumo sub elfinismo,
Kaj la potenco de Orkdolph - mi forviŝos la knabinon!
Baldaŭ estos venko, ĝi estas vera kiel la suno,
Baldaŭ estos brilo, kiel la radioj de kvazaro ...
Kaj kredu la elfojn, elfinismo evoluos,
Nu, se vi ne kredas min, prefere vi silentu!
La mortintoj baldaŭ reviviĝos per elfinisma scienco,
Ŝia saĝeco estas senlima, tiel granda kiel kvazaro...
Ni venkos la orksistojn kun nia bona spirito,
Ni ne cedu al la tento de la ora sako!
Nu, mallonge ĝi pasos, ĝi estas infera tempo
Ni knabinoj en Okrlin en ruĝa eniros ...
Kaj finiĝos nia senlima ŝarĝo,
Ĉar ni prenos nian feliĉon per batalo!
Knabinoj, se ili kantas, tiam tutkore. Gulivero, kvankam knabo en korpo, daŭre estas viro kaj admiras ilin tre multe.
Ĉi tiuj estas vere bonegaj knabinoj.
La knaba kapitano kantis:
Estas virinoj en nia Elfia,
Kion ili veturas, ŝerca aviadilo...
Ke ĉiuj en la universo estas pli bela,
Ŝerce, la kontraŭulo estos batata!
Ili naskiĝas por venki
Por glori la Elfon dum jarcentoj ...
Post ĉio, nia praavo,
Por ili, ili tuj kolektis armeon!
Kaj la knabo, piedpremante, nudpiede, infaneca, sunbrunigita, fortaj kruroj, kiel fajfi.
Kaj de lia sono falis bato, kaj trafis la knabinon ĝuste sur la nudan, rozkoloran plandon.
Ŝi ridis kaj respondis:
Mi pinĉis belan fingron,
Kiel brulanta sur fajro
Jen potenca knabo atendas min,
Sur ora ĉevalo!
Gulivero palpebrumis al la knabino kaj notis:
- Nu, honeste,
Mi estas terure malbona ekde infanaĝo!
Li ŝatis bati la knabinojn per bastono,
Eksciu la nervojn de viaj gepatroj!
Kaj la knabo-kapitano prenis kaj montris sian longan langon.
La vicgrafino knabino pepis:
- Nu, vi donu! Vi skribas bonege!
Gulivero notis:
- Mi skribas bone foje - jes!