Gulliver Adulescens factus est
Gloria piratis, gloria!
Puellae progrediuntur...
Pugnamus sub vexillum coccineum
Exercitus oppugnat!
Iamque Brigantinus appropinquat et gallioni appropinquat. Puellae hamos in navem hostium coniciunt. Et ad victimam suam trahunt brigantinam. Tum micantes nudis pedibus nudis. In ea saliunt et pugnant cum orcis. Et equitare est ferox. Puellae se spathis secant et ardentibus rivis hostem cruentant. et cum orcibus capita sua excidunt.
Et capita earum in area volvuntur.
Hoc vere interitus atque annihilatio est. Nunc milites se in omni gloria sua ostenderunt. Nudaque, perusta perusta cruribus, tanquam scelestae percussiones, contriverunt plagas.
Puellae pulcherrimae sunt et corio aereo corusco in sole, cuius tres sunt.
Pugnant sibilus et clamant;
- Hostes occidemus, hoc nobis credo semper. Omnes scribendae sunt quinque, nostra patria sancta!
Puellae frigus vere evaserunt. Incisa sunt, ut oscillationes inhiberi nequeant.
Et pugnat cum eis puer discalceatus Gulliver. Nimis haedus irruens, dicamus.
Et calcaneum pueri nudum tollet et orcum in mento pertundet. Et cecidit maxilla eius.
Gulliver cecinit:
- Ut viximus pugnam;
Et mortem non time.
Sic posthac, tu et me vives!
Sidereis in sublimibus et astrifero silentio;
in mari fluctus et furit ignis!
Et furiosa, et furiosa ignis!
Hic puer casula caesim et nudis pedibus percutiebat.
Licet hædum esse bonum. Quam jejunium corpus habes.
Hic est vere puer hone.
Et canit in summo pulmone;
- Ego sum miles levis in genu barbarorum;
hostes patriae avertam a facie terrae.
Ita pugnat et cantat puer. Secat et cavet.
Et aliae puellae cum eo pugnant. Quae tam pulchra et dulcia sunt.
Certa quidem altitudine. Figuralis sensus verbi.
Hic sunt viri bellatores. De his possumus dicere: Super et hyperbole.
Si incipiunt pugnare, nihil eis resistet.
Orci iamque extrema sub ictu decoris ceciderunt. Et facta est laetitia magna in militibus.
Et cecinerunt:
Caedebimus et occidemus omnes,
Occidemus omnes! Occidemus omnes!
Et post hoc satagere circa gallionem et praedam quaerere coeperunt. Eodem tempore, belligerantes, cecinerunt ;
- Quaerimus transeuntes de nocte ad mane;
per fraera perrumpamus! per fraera perrumpamus!
Hic alacres cecinit Gulliver;
Frater manum fratri suo levavit;
Bellum crudele - fremitus adversarii!
Apparatus tuus amicus factus est;
Nam levitas venit retributio.
Quid faciam si homines fractos
Cum globis strident allisa circum!
Deus melius per vim bellum frangit -
Ita ut supra dies draconis praedae.
Sed Infernus non cognoscit modum et lineam;
Terra in napalm ardet, pueri clamant!
Hic lineamenta puellarum pallescunt -
Quis, Sanctus Dominus, respondebit pro hoc?
Bene, quot carorum potes occidere?
Ceterum homo natus est, mihi crede, ad felicitatem!
Mater filium suum ante non dimisit;
Etiam in bello aestate tempestas est.
Sed officium militis est certum officium.
Quid opus est pro patria certare in proelio?
Sedecim, jam griseo templo;
Viduae infelices vultus a lacrymis tument!
Sed quid est, frater insanus?