Gulliver I Przyjaciel-ZwyciĘzca

   Dziewczyna tupiąc bosymi, małymi nóżkami klaskała w dłonie i ćwierkała:
   - Jak słodko! Jesteś naprawdę cudownym chłopcem! A dlaczego chciałbyś być dorosły?
   Guliwer odpowiedział z uśmiechem:
   - W ciele chłopca czuję się lepiej niż kiedykolwiek! I mam bardzo bojowy i pozytywny nastrój!
   I chłopiec-kapitan, jakby klepał gołe, małe, świeżo opalone nóżki.
   Następnie zaśpiewał:
   Pierwszoklasista, pierwszoklasista
   Masz dzisiaj urlop...
   Godzina jest piękna i wesoła,
   Pierwsze spotkanie ze szkołą!
   A Guliwer mrugnął swoim śnieżnobiałym uśmiechem. W tamtych czasach, nie daj Boże, bolałby cię ząb, to byłaby taka udręka! I tu jest cudownie, na zawsze jesteś dzieckiem i dosłownie w stu procentach szczęśliwym - och, och, och!
   To jest naprawdę zabawne. Coraz bardziej postrzegasz siebie jako chłopca.
   I było kilka bardzo dobrych chwil. Taki był Guliwer w królestwie czarowników, którzy potrafili nawet przywoływać dusze zmarłych. Wtedy nawet umieranie stało się nieustraszone - to znaczy, że są inne dusze, a życie toczy się dalej po śmierci.
   To jest wspaniałe.
   Chłopiec nadal tupał bosymi stopami po ścieżce i śpiewał, szczerząc dziecięce zęby;
   Cześć mamo! Po raz kolejny próbuję do Ciebie napisać. A teraz jesteś przede mną i jakby wszystkie problemy odeszły.
   Księżyc płynie po niebie, cisza na ulicy,
   I tylko mama nie śpi w domu.
   A w nocy cicho otworzy ci drzwi,
   Uwierz, że nikt inny, tylko mama.
   A w nocy cicho otworzy ci drzwi,
   Uwierz, że nikt inny, tylko mama.
   A jeśli ktoś kiedykolwiek przestanie nas kochać,
   Że łzy otrze, zrozum - tylko mama.
   A jeśli kiedykolwiek wyruszymy w długą podróż,
   Wtedy będzie na nas czekać tylko mama.
   A jeśli kiedykolwiek wyruszymy w długą podróż,
   Wtedy będzie na nas czekać tylko mama.
   Jak nam idzie? Tak, to wszystko się rozpadło. Anka zmarła, a Stewardzi rozwiedli się. Tak, wszystko jest w rozsypce. Matka! Dlaczego milczysz?
 
   Księżyc płynie po niebie, cisza na ulicy,
   I tylko mama nie śpi w domu.
   A w nocy cicho otworzy ci drzwi,
   Uwierz, że nikt inny, tylko mama.
   Więc tym razem nic się nie stało z moim listem. Mamo, ale na pewno napiszę, na pewno. Przepraszam.
   A w nocy cicho otworzy ci drzwi,
   Uwierz, że nikt inny, tylko mama.
   A w nocy cicho otworzy ci drzwi,
   Uwierz, że nikt inny, tylko mama.
   Dziewczyna zaśmiała się i powiedziała:
   - Tak, takie rzeczy... Pomyślałeś o swojej matce. Nie mamy mamy ani taty?
   Guliwer był zaskoczony:
   - Wow! A jak to jest? Jak się urodziłeś?
   Wicehrabina odpowiedziała z uśmiechem:
   - Bocian przynosi ludziom dzieci. I mamy wspaniałego smoka. Tylko ludzie mają bajkę o bocianie tylko wynalazek dla małych dzieci, ale mamy prawdziwego smoka. Bo też jesteśmy śmiertelnikami i co jakiś czas musimy uzupełniać naszą populację.
   Młody kapitan zauważył:
   - Tysiąc lat życia to wciąż tak mało! Zwłaszcza jeśli jesteś zawsze pełen siły i energii!
   Dziewczyna skinęła głową na znak zgody.
   - Niech przeleci w mgnieniu oka! Nie będziesz miał czasu na oglądanie się wstecz! Chociaż z drugiej strony najprawdopodobniej zostaniesz sprzedany do kamieniołomu, a tam czas płynie bardzo wolno!
   Guliwer wziął i zaśpiewał:
   - O tym, że poród to męka,
   Zima i wiosna...
   Tylko jeden wyjątek -
   Kiedy jesteś z Szatanem!
   Wicehrabina zmarszczyła brwi.
   - Jesteś takim gorliwym chrześcijaninem. A teraz przypominam sobie o Szatanie! Gdzie twoja wiara!
   Guliwer szczerze odpowiedział: